بس که ما مردم این شهر به خود دل بستیم
تو دل از مردم و این شهر بریدی رفتی
آمدی جمعه ی این هفته به هر شکلی بود!
به سر وعده کسی را که ندیدی رفتی
قطعه گمشده ای از پر پرواز کم است
یازده بار شمردیم و یکی باز کم است
این همه آب که جاریست نه اقیانوس است
عرق شرم زمین است که سرباز کم است..
خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست
طاقت بار فراق این همه ایامم نیست؟
بالای تخت یوسف کنعان نوشته اند
هریوسفی که یوسف زهرا(س) نمی شود.
درخراسان یافتم ای آنکه میگفتی مرا
برزمین پیدا نخواهی کرد ماه خویش را
باعلی (ع) از
یاعلی(ع)
یک نقطه کم دارد ..
ولی
یاعلی (ع) گفتن کجا
وباعلی(ع) ماندن کجا
با هیچ زن جز تو دل دریا شدن نیست
یاراییِ درگیر توفان ها شدن نیست
خون است که روی خاک خشت افتاده است
داغ است به قلب سر نوشت افتاده است
خیزید وفرشته را به بیرون ببرید
آتش به در باغ بهشت افتاده است
