غنچه های فاطمه (س)

تولد امام حسن (ع)

سالار بانوان دوازدهمین بهار زندگى را پشت سر نهاده بود که نور وجود نخستین فرزند گران مایه‏ اش، «حسن» علیه‏السلام را در وجود خویش احساس کرد، چرا که بخشى از نور امام و موهبت امامت از امیر مؤمنان به سازمان وجود او انتقال یافت و چهره‏ ى نورافشان او با تجلى یافتن نور وجود حسن علیه‏السلام در وجودش بصورت روشنى نورافشان‏ تر و درخشنده ‏تر گردید و نام گران مایه‏ ى «زهرا» مصداق درخشنده ‏ترى پیدا کرد.فرشته ‏ى وحى به دستور خدا فرود آمد و مراتب تبریک و تهنیت پروردگار هستى را به پیامبر رسانید و گفت: «اى پیامبر خدا! پروردگارت 

دستور داده است که این مولود مبارک را به نام فرزند «هارون» نامگذارى کنید.» 

پیامبر پرسید: نام او چه بود؟ 

فرشته‏ى وحى گفت: او «شبیر» نام داشت. 

پیامبر فرمود: من به واژه‏ ى عربى سخن می‏گویم... (1) 

فرشته‏ ى وحى گفت: نام او را «حسن» انتخاب بفرمایید. 

بدینسان پیامبر مهر، نام آن پاره‏ ى ماه را «حسن» نهاد. در گوش راست او اذان گفت و گوش چپ او را با نام و یاد خدا قرین ساخت و اقامه خواند. 

1 ـ بحارالانوار، ج 44

 جهت خواندن به ادامه مطلب مراجعه نمایید .

تولد امام حسین (ع)

پس از گذشت مدتى از ولادت حضرت مجتبى علیه‏السلام علائم و نشانه‏ ها، نشانگر این بود که دومین فرزند گرانمایه‏ ى «فاطمه» در راه است و آنگاه پس از شش ماه همانگونه که پیامبر پیش از آن مژده‏ ى آمدنش را داده بود، دیده به جهان گشود. 

در مورد ولادت حسین علیه‏السلام از امام صادق آورده‏ اند که: روزى همسایگان بانوى باایمان «ام‏ایمن» نزد پیامبر آمدند و گفتند: اى پیامبر خدا! شب گذشته «ام‏ایمن» تا سپیده‏ دم بیدار بود و می‏گریست و همه‏ ى ما را نیز ناراحت ساخته است. 

پیامبر کسى را به خانه‏ ى او گسیل داشت و او به محضر پیامبر شرفیاب شد. آن حضرت به او فرمود: «ام‏ایمن»! خداى چشمانت را نگریاند! همسایگانت به من گزارش کرده‏ اند که تو سراسر شب گذشته را ناراحت و گریان بوده‏ اى، چرا؟ 

پاسخ داد: اى پیامبر خدا! خوابى سخت و سهمگین دیدم و بخاطر آن تا سپیده‏ دم گریه کردم. پیامبر فرمود: خوابت را برایم بازنمی‏گویى؟ بگو که خدا و پیامبرش به پیام آن داناترند. «ام‏ایمن» گفت: اى پیامبر خدا! بیان آن برایم گران است. 

پیامبر فرمود: آنگونه که تو فکر میکنى نیست، رویاى خویش را بازگو. 

آن بانوى باایمان گفت: «دیشب در عالم رویا دیدم که برخى از اعضاء پیکر مقدس شما در خانه‏ ى من افتاده است...» 

پیامبر فرمود: خواب خوشى رفته‏ اى و خواب نیکویى دیده‏ اى. پیام خواب تو این است که دخت گرانمایه‏ ام «فاطمه»، «حسین» را به دنیا خواهد آورد و تو هستى که او را پرستارى و نگهدارى خواهى کرد و «حسین» همان پاره‏اى از وجود من است که در خانه‏ ى شما قرار میگیرد. 

آفرین خدا بر این کودک نورسیده 

این جریان گذشت و پس از مدتى حسین علیه‏السلام از افق‏سراى امامت و رسالت طلوع کرد. «ام‏ایمن» او را در آغوش گرفت و نزد نیاى گرانقدرش پیامبر آورد. آن حضرت حسین علیه‏السلام را از او گرفت و فرمود: 

«آفرین خدا بر این کودک نورسیده و بر او که او را در آغوش فشرده و بسوى من آورده است.» 

تولد حضرت زینب (س)

بانوى بزرگ ایمان «زینب» در سال پنجم هجرى دیده به جهان گشود.

او سومین فرزند ارجمند خاندان وحى و رسالت و دودمان پاک و بلندآوازه‏ ى امامت بود.

به هر حال آنگاه که او دیده به جهان گشود،

نیاى گرانقدرش پیامبر نام او را «زینب» نهاد. واژه‏ ى مقدس و جانبخشى که از «زین» و «اب» شکل گرفته است و به مفهوم زینت و آراستگى پدر میباشد.

زینب دخت امیر مؤمنان در ماه شعبان به سال پنجم از هجرت دیده به جهان گشود. مادرش او را نزد پدر والامقامش على علیه‏السلام آورد و گفت: على جان! این نوزاد را بگیر و براى او نامى شایسته برگزین.

على علیه‏السلام فرمود: من در نامگذارى فرزندم بر پیامبر خدا پیشى نمی‏گیرم.

آن روز پیامبر در سفر بود. هنگامى که آمد، به خانه‏ ى «فاطمه» وارد شد. از او خواستند تا نامى بر نوزاد خاندان رسالت برگزیند که فرمود: «من بر پروردگارم سبقت نمیجویم.»

در این لحظات بود که فرشته‏ ى وحى فرود آمد و با تقدیم سلام و تهنیت خدا به پیامبرش گفت: «اى پیامبر خدا! نام این نوزاد مبارک «زینب» است، چرا که خدا این نام زیبا و شایسته را براى او برگزیده است.»

تولد حضرت ام کلثوم (س)

بیت ساده و پرشکوه سالار بانوان و امیر مؤمنان، چهارمین فرزند گرانمایه‏ ى خویش را که دومین دختر این خاندان بزرگ به حساب می ‏آمد، بسان سه فرزند پیشین با موجى از شادى و شادمانى پذیرا گشت.

او که به «امّ‏ کلثوم» نامگذارى گردید از سویى بسان خواهر قهرمانش «زینب» داراى اصالت و نسبى شریف بود و از دگر سو از تربیت شایسته و بایسته و بسیار ممتازى بهره‏ور گردید.

آخرین غنچه حضرت زهرا (س)

ولادت غم‏ انگیز محسن علیه‏السلام همانا روز شهادتش نیز بود، و کیفیت شهادتش قبلاً پیشگویى شده بود.

این دلیل بر بزرگى مصیبتى است که با قتل محسن علیه‏السلام بر اسلام وارد شد و نشانه‏ ى شدت غصه‏ اى است که مادر دلسوخته‏ اش حضرت زهرا علیهاالسلام با از دست دادن این پسر کشید.

گل زهرا علیهاالسلام اول شهید شد و سپس سقط گردید!